کشت بافت گیاهی به کشت بذور، اندام، بافت، سلول یا پروتوپلاست روی محیط‌های مغذی شیمیایی مشخص تحت شرایط عاری از بیماری همراه با کنترل نور، دما و رطوبت گفته می‌شود. کشت بافت گیاهی با عنوان کشت درون شیشه‌ای (In vitro)، کشت آزمایشگاهی و کشت استریل نیز شناخته می‌شود. محیط کشت بافت حاوی تمام عناصر غذایی مورد نیاز گیاه برای رشد و توسعه است. فرآیند کشت بافت به شما کمک می‌کند تا چندین گیاه یکنواخت را به صورت متوالی رشد دهید. این فرآیند برای کشورهای درحال توسعه که به دنبال افزایش عملکرد محصول هستند و همچنین برای ایجاد کپی‌های دقیقی از یک گونه گیاهی سودمند است. تکنیک‌های کشت بافت اغلب برای تولید تجاری گیاهان استفاده می‌شوند. از روش‌های کشت بافت گیاهی اغلب در جهت تولید درختچه‌های زینتی و درختان چوبی کند رشد، تولید گیاهان هاپلوئید از طریق کشت بساک، دانه گرده و جنین و ترکیب پروتوپلاستو تولید متابولیت‌های ثانویه استفاده می‌شود.
گیاهانی که در بخش بیوتکنولوژی شرکت بهیار، پروتکل آنها به نتیجه رسیده است شامل: پالونیا، فلفل دلمه ای، پروانش (پریوش) میباشد. همچنین مطالعات اولیه بر روی گل رز، گل محمدی و سیبری نیز انجام شده است.
